Welcome to Bonaire
Door: Luc van Rossum
Blijf op de hoogte en volg Luc
02 Februari 2014 | Bonaire, Kralendijk
Welcome to Bonaire!
Het is weer tijd voor een nieuw reisverslag. Het is ondertussen alweer 1,5 week geleden. Dan merk je weer eens hoe snel de tijd eigenlijk gaat. Het aftellen is begonnen. Niet tot het einde van de stage, maar wel tot de komst van Savannah. Nog maar 6 dagen te gaan en dan landt ze op Flamingo Airport. Kijk er erg naar uit moet ik zeggen!!
Tja, waar zal ik beginnen. We beginnen maar bij vorig weekend. Ik zal het proberen niet te lang te maken….
Vorige week zaterdag heb ik samen met Danilo en Gideon meegedaan aan de jaarlijkse Lora telling (Geelvleugel Amazone) op het eiland georganiseerd door de stichting ECHO en STINAPA.De stichting ECHO houdt zich voornamelijk bezig met de bescherming van de bedreigde Geelvleugel Amazone op het eiland. De stichting STINAPA zet zich in voor de twee belangrijkste natuurgebieden op het eiland en is sterk te vergelijken met de Natuurbescherming bij ons in Nederland.
Om 5 uur ’s ochtends ging de wekker. Opstaan, snel douchen om wakker te worden en gauw een boterham naar binnen werken. Om de telling te laten slagen moesten we voor zonsopgang op de plaats van de telling gaan zitten. Ieder groepje die deel nam aan de telling kreeg een plek op het eiland toegewezen waar de Lora’s overnachten en broeden.
Daar zaten we dan, om 6 uur, letterlijk op het randje van Washington Slagbaai National Park, boven de broed plaatsen van de Lora’s. Toen de zon opkwam hadden we een prachtig uitzicht over het gehele Washington Slagbaai National Park en het Gotomeer. Echt super! Een van de mooiste plekjes die ik tot nu toe gezien heb op Bonaire. De foto’s zeggen genoeg denk ik. Dit is dan ook één van de plekjes die Savannah, mam en pap gezien moeten hebben voordat ze Bonaire verlaten. Bereiden jullie je dus maar alvast voor.
Om half 8 liep de telling ten einde en reden we naar de ingang van het National Park waar het ontbijt te wachten stond: broodjes, krentenbollen, fruit en drinken. Uiteindelijk waren er zo’n 850 Lora’s geteld waarvan wij er 8 geteld hadden. Niet veel dus, maar het uitzicht maakte een hoop goed. De totale populatie op het eiland wordt geschat op zo'n 2700 exemplaren, maar ook daar zijn de meningen over verdeeld.
Op stage gaat alles nog steeds zoals voorheen. De opdracht verloopt goed en vloeiend. De begeleiding vanuit Danilo en Heleen is bijzonder (in goede zin) te noemen. De begeleiding vanuit de DRO is ................
Begin vorige week stuurde ik de DRO een mailtje om aan te kondigen dat ik afgelopen vrijdag zou komen. Geen reactie. Eenmaal gisteren aangekomen bleek zowel Miquel, Marco als Gino niet aanwezig te zijn. Waarvoor was ik gekomen? Dat was een goede vraag. Desondanks heb ik wel wat begeleiding kunnen krijgen van Jeroen, maar toch, dit zijn niet de afspraken die zijn gemaakt. Komende week gaan we dan ook opzoek naar andere externe partijen die een rol kunnen vervullen in de begeleiding. Tevens heb ik een gesprek aangevraagd bij de DRO om het een het ander op een rijtje te zetten. Op deze manier gaat het in ieder geval niet werken. Toen ik op de terugweg naar Mangazina di Rei geïrriteerd tegen Danilo zei: ’’Is het nou echt zoveel moeite voor hun om even te bellen en te zeggen: ’Luc het komt niet goed uit als je vrijdag komt’ ’’, zei Danilo op zijn beurt: ’’Welcome to Bonaire’’. En waarschijnlijk is dat ook zo. Ik zal eraan moeten wennen. Rome is ook niet in één dag gebouwd, dus wie ben ik om te denken de mentaliteit hier in één dag of überhaupt in vier maanden te kunnen veranderen. Onbegonnen zaak! Afzetten heeft geen zin, aanpassen wel.
Vandaag ben ik met Danilo naar de Farmers Market geweest. Tien kramen met ieder vijftien plantjes en één of twee kippen/ konijnen. Groot was het niet, maar toch. Het was typische Bonairiaans en ook dat heeft zijn charmes moet ik zeggen. :) Toch leuk om eens gezien te hebben. Zo heb ik ook weer met verschillende mensen kunnen spreken. Hoe meer contactpersonen des te beter zijn de kansen zullen we maar denken.
Vanavond ben ik naar het voetballen gaan kijken. Thuisclub Real Rincon moest spelen. Het was een gezellige aangelegenheid met muziek, een broodje en wat te drinken. En zo zie je maar weer, ondanks het feit dat er hier weinig middelen zijn proberen de mensen er toch wat van te maken. Wat hier belangrijk is, is creativiteit, multifunctionaliteit en behelpen. Daarmee kun je ondanks de beperkingen toch een eind komen.
Opnieuw bedankt voor het lezen en alle felicitaties van vorige week. Tot snel weer.
Ayo, Luc
Het is weer tijd voor een nieuw reisverslag. Het is ondertussen alweer 1,5 week geleden. Dan merk je weer eens hoe snel de tijd eigenlijk gaat. Het aftellen is begonnen. Niet tot het einde van de stage, maar wel tot de komst van Savannah. Nog maar 6 dagen te gaan en dan landt ze op Flamingo Airport. Kijk er erg naar uit moet ik zeggen!!
Tja, waar zal ik beginnen. We beginnen maar bij vorig weekend. Ik zal het proberen niet te lang te maken….
Vorige week zaterdag heb ik samen met Danilo en Gideon meegedaan aan de jaarlijkse Lora telling (Geelvleugel Amazone) op het eiland georganiseerd door de stichting ECHO en STINAPA.De stichting ECHO houdt zich voornamelijk bezig met de bescherming van de bedreigde Geelvleugel Amazone op het eiland. De stichting STINAPA zet zich in voor de twee belangrijkste natuurgebieden op het eiland en is sterk te vergelijken met de Natuurbescherming bij ons in Nederland.
Om 5 uur ’s ochtends ging de wekker. Opstaan, snel douchen om wakker te worden en gauw een boterham naar binnen werken. Om de telling te laten slagen moesten we voor zonsopgang op de plaats van de telling gaan zitten. Ieder groepje die deel nam aan de telling kreeg een plek op het eiland toegewezen waar de Lora’s overnachten en broeden.
Daar zaten we dan, om 6 uur, letterlijk op het randje van Washington Slagbaai National Park, boven de broed plaatsen van de Lora’s. Toen de zon opkwam hadden we een prachtig uitzicht over het gehele Washington Slagbaai National Park en het Gotomeer. Echt super! Een van de mooiste plekjes die ik tot nu toe gezien heb op Bonaire. De foto’s zeggen genoeg denk ik. Dit is dan ook één van de plekjes die Savannah, mam en pap gezien moeten hebben voordat ze Bonaire verlaten. Bereiden jullie je dus maar alvast voor.
Om half 8 liep de telling ten einde en reden we naar de ingang van het National Park waar het ontbijt te wachten stond: broodjes, krentenbollen, fruit en drinken. Uiteindelijk waren er zo’n 850 Lora’s geteld waarvan wij er 8 geteld hadden. Niet veel dus, maar het uitzicht maakte een hoop goed. De totale populatie op het eiland wordt geschat op zo'n 2700 exemplaren, maar ook daar zijn de meningen over verdeeld.
Op stage gaat alles nog steeds zoals voorheen. De opdracht verloopt goed en vloeiend. De begeleiding vanuit Danilo en Heleen is bijzonder (in goede zin) te noemen. De begeleiding vanuit de DRO is ................
Begin vorige week stuurde ik de DRO een mailtje om aan te kondigen dat ik afgelopen vrijdag zou komen. Geen reactie. Eenmaal gisteren aangekomen bleek zowel Miquel, Marco als Gino niet aanwezig te zijn. Waarvoor was ik gekomen? Dat was een goede vraag. Desondanks heb ik wel wat begeleiding kunnen krijgen van Jeroen, maar toch, dit zijn niet de afspraken die zijn gemaakt. Komende week gaan we dan ook opzoek naar andere externe partijen die een rol kunnen vervullen in de begeleiding. Tevens heb ik een gesprek aangevraagd bij de DRO om het een het ander op een rijtje te zetten. Op deze manier gaat het in ieder geval niet werken. Toen ik op de terugweg naar Mangazina di Rei geïrriteerd tegen Danilo zei: ’’Is het nou echt zoveel moeite voor hun om even te bellen en te zeggen: ’Luc het komt niet goed uit als je vrijdag komt’ ’’, zei Danilo op zijn beurt: ’’Welcome to Bonaire’’. En waarschijnlijk is dat ook zo. Ik zal eraan moeten wennen. Rome is ook niet in één dag gebouwd, dus wie ben ik om te denken de mentaliteit hier in één dag of überhaupt in vier maanden te kunnen veranderen. Onbegonnen zaak! Afzetten heeft geen zin, aanpassen wel.
Vandaag ben ik met Danilo naar de Farmers Market geweest. Tien kramen met ieder vijftien plantjes en één of twee kippen/ konijnen. Groot was het niet, maar toch. Het was typische Bonairiaans en ook dat heeft zijn charmes moet ik zeggen. :) Toch leuk om eens gezien te hebben. Zo heb ik ook weer met verschillende mensen kunnen spreken. Hoe meer contactpersonen des te beter zijn de kansen zullen we maar denken.
Vanavond ben ik naar het voetballen gaan kijken. Thuisclub Real Rincon moest spelen. Het was een gezellige aangelegenheid met muziek, een broodje en wat te drinken. En zo zie je maar weer, ondanks het feit dat er hier weinig middelen zijn proberen de mensen er toch wat van te maken. Wat hier belangrijk is, is creativiteit, multifunctionaliteit en behelpen. Daarmee kun je ondanks de beperkingen toch een eind komen.
Opnieuw bedankt voor het lezen en alle felicitaties van vorige week. Tot snel weer.
Ayo, Luc
-
02 Februari 2014 - 08:29
Moeder:
He Luc,
Mooie plaatjes, en nu maar hopen dat het bij DRO eens een beetje opschiet. Ja ,je zal de levensstijl en mentaliteit daar moeten accepteren.
groetjes
-
02 Februari 2014 - 09:14
Peter En Miranda:
Hey Luc,
Het valt nog steeds niet mee om aan de mentaliteit en "snelheid" van Bonaire te wennen he?!
Wel leuke foto's weer en ik zou het graag met eigen ogen willen komen bekijken.
Gelukkig komt Savannah bijna, ook zij telt de dagen af hoor.
Jullie zullen het vast heel gezellig gaan krijgen daar.
En de "koude douche", ben je daar ondertussen een beetje aan gewend?
Veel plezier en succes nog!
Groetjes Peter en Miranda -
02 Februari 2014 - 13:40
Tina Willemsen:
Hoi Luc,
Kon ta?
Piano, piano, en jezeker niet te druk maken. Boos worden heeft geen zin, want dan laten ze nog langer wachten als je pech hebt.
Als je eenmaal gewend ben aan het ritme moet je teurg naar Nederland. Merk je pas hoe gestrest landje wij hebben.
Geniet van het gotomeer , want het is prachtig. De vele flamingo al gespot?
Veel plezier!!!
Gr. Tina
-
02 Februari 2014 - 16:15
Eveline:
Ha broer!
Leuk om weer eens iets van je te lezen! Wat een mooi eiland is dat zeg, jammer dat ik het niet met eigen ogen kan komen bekijken. Hip voetbalveld, wie heeft er gewonnen? Gelukkig heb je veel hulp Danilo en Heleen, de begeleiding zal ook wel goed komen. Heeft alleen wat tijd nodig. Voor deze week staat in mijn agenda "Iemand die beseft dat er meerdere paden bestaan om je eindbestemming te bereiken, zal beter voorbereid zijn om op een ander pad over te stappen als dat nodig is." Wel toepasselijk toch? Ik heb je de laatste tijd niet meer op skype gezien, misschien kunnen we a.s. woensdag of vrijdagavond na mijn avonddienst skypen???
Succes en veel plezier! X -
03 Februari 2014 - 12:22
Johan En Liesbeth Hofland:
Hoi Luc,
Weer een heel verhaal van jou van af Bonaire.
Toch een heel ander leven daar.
We genieten mee!
We wensen jou samen met Savannah een hele leuke tijd toe.
Lekker samen genieten!
Groetjes Johan en Liesbeth -
03 Februari 2014 - 21:30
Marlou:
He broertje!
Wat een mooie, leuke foto's weer! Arno is wel erg bruin geworden op de foto achter de kraam van Tuincentrum het Wandelbos.. :P
Wat een avontuur de Lora's telling.. leuk dat je een steentje hebt bij kunnen dragen!Je wordt echt overal mee naar toe genomen. Er staat nog wat te wachten voor Savannah en ons mam en pap. Moeten ze ook die klim maken zoals op de foto? haha
Hopelijk komt alles goed met de begeleiding die je nodig hebt. Toch wel erg vervelend dat het zo loopt bij DRO. Afspraak is afspraak denken we, maar helaas werkt het in Bonaire iets anders. Positief blijven!
Liefs
-
04 Februari 2014 - 08:50
Raoul:
Lucske,
Je hebt nu wel een aerodynamisch kapsel zeg. :-)
Ik wens jou alvast heel veel plezier met de komst van Savannah (en later met jullie pap en mam). :-)
Groetjes
-
06 Februari 2014 - 08:46
Savannah:
Con bai? Ami ta bon.
Nog maar 2 slaapjes te gaan totdat ik kom! -
06 Februari 2014 - 12:50
Lucas:
He Miranda en Peter die koude douches wennen niet hoor! Ik denk dat die de komende weken ook absoluut niet gaan wennen hahahaha! Wat betreft die mentaliteit dat is inderdaad nog wel eens lastig. Groot cultuurverschil, aanpassen kan maar integreren.......
Heb je dat zelf geschreven Savannah of heb je dat laten doen?! Volgens mij is het Papiamento of niet? Volgens mij is het in Bonaire ''Kon ta bai''. Maar met mij is alles goed hoor. Met jou dus ook! Nog maar twee nachtjes dan ben je hier. Kijk er naar uit! :) -
06 Februari 2014 - 18:37
Moeder:
Wij gaan mee aftellen.......nog twee nachtjes en dan ontmoeten de" Bolletjes " elkaar op Bonaire.
Wie had dat ooit gedacht. Vanavond komt Savannah, kunnen wij nog afspreken en bijpraten.
Ik ben heel benieuwd hoe ze het daar zal vinden.
groetjesxxx -
08 Februari 2014 - 02:41
Lucas:
Hoi allemaal,
Sorry voor de late reactie. Ben nogal een beetje druk geweest met van alles en nog wat deze week. In mijn volgende verslag zul je zien waarom.
Wat betreft die flamingo's Tina en Rob, ik heb er inderdaad al verschillende gezien. Bij het Gotomeer zitten er momenteel niet zo veel meer door de brand die twee jaar geleden is geweest bij Curoil. Daarbij is olie het Gotomeer ingestroomd wat toch wel wat gevolgen heeft gehad. Nu is het meer weer herstelde en komen er steeds meer watervogels terug. Bij de zoutpannen heb ik er in ieder geval al genoeg gespot.
Die uitspraak van jou Eveline die past er zeker wel goed bij inderdaad. Heb nu 4 ''lijntjes'' uitstaan, dus gaat het minder bij de DRO dan hebben we nog andere wegen om te bewandelen he. Hopelijk komen we zo goed bij de eindstreep over 12 weken. Dan kan ik toch weer een hoofdstuk afstrepen op school en komt het afstuderen steeds dichterbij.
Als mam en pap komen moeten ook zij een stukje klimmen willen ze het uitzicht hebben over het Gotomeer en Washington Slagbaai National park. Je moet er iets voor over hebben! Ik ben benieuwd hoe mam het er vanaf gaat brengen op de rotsen!! :) Of niet soms moeder?!
Ayo, Luc
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
