Rinus en Romana op de scooter!

Hallo allemaal,

Ondertussen weer ruim anderhalve week geleden dat ik voor de laatste keer een verslag heb geplaatst op mijn waarbenjij.nu. Het wordt dus weer eens tijd. Dit maal voor een vakantie-update. Niet alleen door mij geschreven, maar ook door miss Savannah.

Hier is alles goed. Hoe kan het ook anders, het is vakantie! Vorige week zaterdag ben ik samen met Danilo, Savannah van het vliegveld gaan halen. Het was vreemd om elkaar na 5 weken weer te zien, maar nog steeds net zo leuk als voorheen. Eenmaal terug in Rincon heb ik Savannah verwelkomt met een typische Bonairiaans likeurtje: ’Ponche Bonaire’. Daarna zijn we snel naar bed gegaan. Het was immers al 12 uur en Savannah was wel uitgeput van de reis.

Vorige week zondag zijn we de omgeving van Rincon gaan verkennen. Opnieuw een lange wandeltocht gemaakt, maar dit maal wat rustiger aan. Al op de eerste dag kon Saf de flamingo’s van Bonaire bewonderen, wat een geluk he! Eenmaal aangekomen bij Onima hebben lekker op het strand gezeten. Lekker in de hete en warme zon… meteen verbrand dankzij het goede advies van mij: ’’Insmeren is niet nodig hoor, zo warm is de zon hier niet.’’ Wel dus en ook ik was na vijf weken zon te hebben gezien verbrand.
Maandagochtend hebben we om 07:00 de bus gepakt richting Kralendijk om de scooter te gaan halen. Om 09:00 uur ging het verhuurbedrijf open en waren wij dan ook de eerste om onze tweewieler in ontvangst te nemen, want zonder een voertuig kom je hier nergens. Na wat ingereden te hebben ging de tour de la Bonaire van start. Johnny en Anita zijn er niets bij.
De hele dag hebben we over het eiland gecrost. Langs de kust, naar het Gotomeer, terug richting Rincon en dezelfde weer terug naar Kralendijk en de zoutpannen. Bij de zoutpannen had Savannah het goede idee om ook eens een stukje te gaan rijden. Maar jah, dan moet je natuurlijk wel eerst de scooter starten. Daar stond ze te trappen op de kick-start met het gas vol open en de hand van de rem. Gestart kreeg ze hem zeker, maar met het gas open ging vloog ze bijna met scooter en al de zoutpan in. De rest van de dag heeft ze desondanks goed gereden met mij achterop. Niet langer was het Johnny en Anita, maar Anita en Johnny op de scooter.

Ja, de scooter is ons afgelopen week goed van dienst geweest. We rijden er volop mee en moeten dan ook iedere dag tanken. Bij het tanken gaat er dan wel voor iedere keer $4,00 aan benzine in! We moeten dus wel erg opletten met het aantal kilometers dat we maken, haha.
We hebben zowat iedere uithoek van Bonaire verkent en dan ook veel gezien. Harde of onverharde wegen ik draai er de scooter niet voor om!
Zo zijn we naar 1000 steps geweest, het eiland Klein Bonaire, Washington Slagbaai National Park en vanmorgen, niet te vergeten, de geitenboerderij van de wereldberoemde Aletta van ’Boer zoekt Vrouw’.

1000 steps staat bekend als één van de mooiste duikspots van Bonaire. Doordat de duikers met uitrusting aan een lange trap met afleggen om bij het strand te komen is deze duikspot aan zijn naam gekomen. Met zo’n zwarte uitrusting lijken een aantal traptreden namelijk al snel… 1000 treden.
Het snorkelen beviel Safke echter niet zo goed. Binnen 5 minuten was ze de zee in, maar ook uit. De grote vissen en die sterke stroming, nee ze vond het maar niets. In ieder geval kan ze wel zeggen de onderwaterwereld van Bonaire gezien te hebben. Terug op het strand had ik het goede idee Savannah in te graven in het koraal. Eenmaal ingegraven hadden ook de leguanen het in de gaten en die kwamen ook een kijkje nemen en wat bleek, ze waren een beter gewend aan mensen als verwacht. Vooral onze crackers waren goed in trek. Om wat goede foto’s te kunnen maken besloten we de leguanen te gaan voeren en dat verliep van rustig tot steeds gekker. Het begon met het voeren op de grond en eindigde met het vasthouden van de staart. Ook daar hebben weer een avontuur beleefd hoor!
Savannah: ’Kunnen die dingen bijten?’’ Luc: ’’Nee, joh!’’ Savannah probeerde een bakje met salade weg te trekken en HAP!!! Het alpha-mannetje liet wel eens even weten wie de baas was. Gelukkig kon Safke op tijd haar vingers terugtrekken en leverde het hilarisch filmmateriaal op wat sommige van jullie kunnen zien op Facebook.

Vanmorgen zijn wij met Heleen en haar nichtje plus vriend, die hier op vakantie zijn, naar geitenboerin Aletta geweest. Om 9:00 uur ging de tour van start en mochten we allemaal een kijkje komen nemen bij het melken van de moedergeiten. Dachten wij de enigen te zien die dit tafereel aanschouwen, nou niets was minder waar, het was behoorlijk druk bezocht. Boer zoekt vrouw heeft Aletta wel in the picture gezet hier, wel alleen voor de vakantie-vierende Nederlanders, maar toch. Nadat Aletta uitgemolken was werden de geitenmoeders verenigd met hun lammetjes die onderbracht zaten in hun eigen hok (crèche). De kleintjes wisten niet hoe snel ze aan de uiers van hun moeder moesten gaan hangen. Er waren echter een paar lammetjes die wees waren of niet genoeg melk van hun moeder konden krijgen, Savannah heeft er nog eentje met een flesje mogen voeren. Aletta heeft nog een rondleiding gegeven over het terrein en daarna kregen we allemaal eigen gemaakte yoghurt, geitenkaas en wat te drinken. Het was heel mooi om te zien wat voor werk Aletta daar allemaal verzet en met allemaal materiaal uit de natuur. De hokken zijn van pallets gemaakt en ze probeert zo zelfvoorzienend mogelijk te leven. Op tv kreeg je toch een ander beeld van haar, maar ze doet echt haar best er hier met de middelen die ze heeft er toch wat van te maken. De rest van de middag hebben we op het strand gelegen en vanavond hebben we ouderwets pannenkoeken gegeten. Het is hier zo Hollands als wat, maar toch ook weer niet.

Tot de volgende keer weer, dan zal ik weer alleen zijn en weer bezig zijn met waarvoor ik hier eigenlijk ben, namelijk stage lopen. Ik was het de afgelopen week alweer bijna vergeten.

Luc & Savannah.